Dag! 6 - Reisdag Crystel River - Sarasota. - Reisverslag uit Sarasota, Verenigde Staten van Letsgousaeast - WaarBenJij.nu Dag! 6 - Reisdag Crystel River - Sarasota. - Reisverslag uit Sarasota, Verenigde Staten van Letsgousaeast - WaarBenJij.nu

Dag! 6 - Reisdag Crystel River - Sarasota.

Door: Kor

Blijf op de hoogte en volg

06 Mei 2015 | Verenigde Staten, Sarasota

Wat een geweldige dag!
Vandaag wordt het een doe, reis en een -we zien het nog wel effe- dag. Dat effe zien hebben we gedaan. Maximaal. Wat een mooie en indrukwekkende dag was het. -And we Lived it to the max!-
De wekker stond om 0500uur. Als je actieve koeien wilt zien, moet je vroeg op. Zo ook bij zeekoeien of zoals ze hier uitgemolken worden: Manatees.
Wekker gaat, broodjes gesmeerd, kids uit bed getrokken (kom er nou ui-huit!… we doen het voor jullie…ahum), camper gestart en naar het vertrekpunt van Birds Under Water. We weten nu waar het is. Dus rijden we slechts 1x fout. Maar zijn op tijd. Er is nog een Nederlands gezin. Toevallig. Gisteren nog alleen en nu op dit te kleine bootje nog een Nederlands gezin. Zij zouden eerst niet, maar hebben een last minute geboekt. Zij en nog een Duits gezin…. En wij dus. Wat maakt het uit, Duits, Nederlands, Europa. Je betaald in Dollars en daar gaat het om.
We krijgen een wetsuit aangemeten en persen ons hierin. Een instructie filmpje moeten we verplicht absorberen. Over alle does and dont’s wat betreft Manatees. Kort verhaal, moraal is doe vooral niets en dobber wat rond. Verhaal naar m’n hart. Onze kapitein is een vrolijke noot. We hebben het volgens hem getroffen. (Dat klopt, maar staat hier los van). Wij hebben met hem de vrolijkste kapitein.. Di enige kapitein hier die van kinderen houdt. Hij heeft een mandje met koekjes e.d. meegenomen waar we ongelimiteerd van mogen nemen. Kortom, zijn TipMachine draait op volle toeren. Hij brengt ons naar verschillende plekjes, waar hij succesvol is in het spotten van Manatees. Ook vertelt hij onder het varen waar je op moet letten. Luchthappende neuzen, staarten of luchtbellen. Want Manatees zijn, naast zijn zoon van 5, de meest gassende wezens op aarde. Gelukkig, ik blijf hier gespaard...
Eerste plek gelijk bingo. We kijken vanuit de boot naar een dobberende -half opgeblazen trekkerbinnenband-. Die wat graast, zo nu en dan lucht hapt, en verder graast. Onze kapitein zoekt een moeder en kalf. Want de kalfjes willen, net als alle kinderen, graag spelen. Die moet je volgens de kapitein hebben. Dat scoort bij zijn gasten. Dus we gaan verder, op naar zijn volgende successpot. Weer bingo, nu een moeder met kalf!. Nah wat een toeval(…?) Dus hier mogen wij dobberen. Bijzondere wezens, die wat evolutiaire stappen gemist hebben. Het graast daar wat rond met een te ruime jas en te eczeemerige huid. En dan te bedenken dat daar dan ook weer een partner op valt, dit ivm met de broodnodige voortplanting. Hier is ernstig wat fout gegaan in de evolutie. Maar goed zij zwemmen hierr, wij dobberen hier en de kapitein telt zijn gelach. Na nog 2 of 3 plekken houden wij het voor gezien. We mogen langer als we willen, maar willen niet. De koek is op. De zon heeft zich niet laten zien, dus we hebben het koud. Zeker met deze straffe wind. Zou je ze hiervoor niet kunnen aanklagen? Geen Manatees, OK, dat was part of the deal. Maar Koud? Geen zon? Dat wisten we niet. Misschien kan je hier er nog een flink bedrag voor binnen hengelen? Hier vast wel. Alles met $ tekens is hier mogelijk.
De Manatees kunnen we van Dorien’s lijstje afvinken. Did it!. De camper wordt in beweging gezet om zover mogelijk Zuid/West te komen, richting de Everglades. Van andere RV-ers hebben we de volgende tip gekregen; -Sunshine Skyway Bridge-. Dit moet ultiem zijn. Zo ook de stranden bij Sarasota, de mooiste op aarde. Volgens Amerikaanse maatstaven. De brug is geweldig. Uitzicht fenomenaal. Net voor de brug maken we een korte stop. Zonnetje aan de hemel. Uitzicht op de brug en vissende Albatrossen, die om je heen in het water storten. Hoe mooi kan het zijn!
De rit over de brug is geweldig! Prachtige vergezichten. Kraakhelder en azuur blauwe zee. Deze hele weg is eigenlijk prachtig. De mooiste stranden en alles wat daar bij hoort zie je hier. Behalve de hordes toeristen. Lekker rustig. Gewoon prachtig. Wij rijden door tot een camping die het dichts in de buurt te vinden is. Een kleine 12 mile rijden. Het blijkt een MEGA camping te zijn. Gelukkig is het voorseizoen. Dus nu nog rustig en bediening nog vriendelijk. Met een Golfkarretje worden we van auto naar -the Office- gebracht en vv. Het is hier echt vakantie. De grote waterglijbaan zijn helaas niet open maar het mooie zwembad wel. Dus camper op zijn plek en plonsen! Straks nog terug naar het strand om de mooiste zonsondergang van de USA te beleven.
Onderweg tanken we nog snel even. Deze camper heeft slechts 8 cilinders. (ipv de 10, zoals de vorige keer). Heeft slechts 350 paarden onder de kap, waar de andere er 550 gestald had . Maar beide even dorstig. Het tanken in de USA blijft me een raadsel. Bij de ene station moet je je Creditkaart vooraf afgeven, bij de andere moet je vooraf betalen (alsof je weet hoeveel er in gaat?) bij weer een andere mag je net zoals in Nederland er oplos tanken om vervolgens bij de kassa af te rekenen. Deze tankstation heeft de voorkeur voor prepaid. Dus dat wordt het. Ik gooi er voor 50 dollar in. Eerste keer deze camper tanken, dus onbekend wat hij neemt, onbekend wat er ingaat. Tank staat nu op ¼.. Dus fill me up! Tijdens het vullen vraagt een oudere Amerikaan wat zo’n camper verbruikt. Ik zeg dat van deze ik het nog niet weet, maar de vorige verbruikte ongeveer 8 miles per gallon. OK zegt hij, dus zeer efficiënt! Ik zeg efficiënt? Jazeker zegt hij, alles met een verbruik lager als 8 miles per gallon, is hier efficiënt. (dat is voor ons grofweg 1 op 3!!. Met een gallonprijs van $2,50 (€0,65 per liter) is alles efficient?!. De camper is gevuld met 20 gallon ($50,=) Maar de meter is slechts van ¼ naar ½ verschoven. Kortom morgen mogen we weer! Want dan staat een lange dag reizen voor de boeg.

Na wat zoeken hebben we een vrije parkeerplaats gevonden. Had Dorien goed onthouden, toen we vanmiddag hier al langs kwamen. We komen langs een watersport-winkel. Ik moet nog een nieuwe zonnebril en nieuwe flipflops. En als we er toch zijn, slaan we ook wat extra shirts en een nieuwe zwembroek in. Dan zijn we er klaar voor. Op naar het strand! Maar gezien het tijdstip kiezen we ervoor eerst wat te eten. Het is 1800uur en de Sunset staat hier pas gepland rond 2000-2030uur. Dus nog voldoende tijd om rustig te eten.
We vinden een gezellig tentje. Mooi in de zon. Niet ver lopen van het strand. Dus hier laten wij ons –net iets te duur en net iets te weinig eten voor schotelen door een net iets te vriendelijke bediening, met net iets te hippe mede gasten-. Er komt net voldoende eten wat net niet door de airco wegwaait. Dat is al bijzonder in Amerika, deze porties. Het eten smaakt hier voortreffelijk! Ook niet echt Amerikaans. Dit is een van de weinige keren dat het eten in de USA lekker is. Maar dan ook echt lekker.
Dan nu echt op naar het strand. Op naar de SunSet. De ondergang laat nog even op zich wachten, dus springen Joep ,Bink en ik nog vlug in het water. Wie kan dat nu zeggen, “wij hebben gezwommen in de Golf van Mexico, tijdens een prachtige zonsondergang?” Nou wij wel!! Is het de mooiste zonsondergang? Voor vandaag wel. En voor hier wel. Wat een prachtig en bijzonder moment is het toch telkens weer als je er tijd voor maakt. Hoe mooi kunnen dagelijkse dingen toch zijn, zo gewoon bijzonder, zo mooi.
De dag is zoals we net hebben aanschouwd letterlijk ten einde. Snel naar huis, naar bed want de batterijtjes van ons zijn leeg. Bink vindt op de parkeerplaats nog 2 briefjes van $5,= Zijn dag kan helemaal niet meer stuk. Die van ons ook niet. Zalig.
Op de camping nog snel dit stukje tikken en lekker saampjes op de PickNick een biertje drinken. Afsluiting van deze mooie dag. Zachtjes horen wij een van Bink zijn Crocs, die buiten staan, over de stoep schuiven. Wat is dat? Verbeeld ik me dat? vraagt Dorien, met de voeten allang op de PickNick. Nee ik hoor het ook. Wat is het? Geen idee! Zaklamp erbij maar zie niks. Even later horen wij bij de buren weer wat. Dorien zit dan nog steeds met haar voeten op de PickNick. Ik heb de zaklamp nog en zien we een wasbeertje met een plastic tasje de boom inklimmen. Waar het deze leeghaalt op zoek naar eten. Even later zien we de tas vallen. Leeg. Dus dat wordt dus de schoenen binnen houden vannacht.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Actief sinds 19 April 2015
Verslag gelezen: 160
Totaal aantal bezoekers 11343

Voorgaande reizen:

01 Mei 2015 - 31 Mei 2015

Letsgousaeast

Landen bezocht: