Dag25 - Reisdag: WA - Spruce Run Recreation Area

Vandaag een lange ruk. Nog een keer. Kleine 200 mile Noord, Noord Richting New York. We kunnen het bijna voelen, bijna zien. Maar we duiken voor de laatste maal onder in de natuur. We hebben 2 nachten op het Spruce Run Recreation Area gereserveerd. Dit ligt klein uurtje onder de rook van New York. Wij zijn vroeg opgestaan. Vroeg de camper de sporen gegeven. En ontbijten zien we nog wel. 7.30uur rijden we al. We zijn op pad. De dag is begonnen. Voor ons dan. Want de jongens liggen in de gordels op de banken achter ons. Zijn nog niet echt wakker. Hun dag is fysiek begonnen maar geestelijk zijn ze nog heel ergens anders. Dat wordt straks vast gezellig als ze deze vroege start op elkaar afreageren.

We zijn vroeg op pad gegaan om de drukte van Memorial weekend te ontwijken. We ontwijken daarom ook Philadelphia. We gaan eerder noordwaarts. Mooie route, prachtig heuvel gebied. Veel gouden akkers van boerenland waar het lijkt of de eerste snee koren er reeds af is. Lijkt me vroeg maar zo ziet het er wel uit. Prachtig weer. En heel veel wild. We zijn naar de natuurparken zoals in Shenadoah, Great Smokey mountains en over Blue Ridge Parkway geweest om wild te spotten. Om wild te zien. Slechts sporadisch gezien. Geertsemabos of bij ons in het park Oranjewoud zie je meer herten. Meer wild. Maar dat is goed gemaakt met deze route. We hebben wel 25 Racoons en een kleine 20 Reeën gezien. In alle mogelijke vormen. We hadden er goed zicht op en deze liepen niet weg als je er aan komt. Duiken niet weg als er een blaadje ritselt, een takje knapt. Nee deze liggen allemaal op of naast de weg. Dood, plat of stuk. Het wild wat we zo graag hadden willen zien ronddartelen in de natuurparken kom je hier tegen in alle stadia van ontbinding. Heel triest.

De rit verloopt soepel. Geen files. Geen tegenslagen. Loopt gesmeerd. Na een kleine 2 uur sturen stoppen we voor een ontbijtje. Bij Waffle House Frederick, MD. Echt Amerikaans. Raar om te zien dat hele gezinnen een klein hutje in gaan, om daar op een wachtbankje wachten totdat een tafeltje of stukje ‘bar’ beschikbaar is. Om hier hun toast of wafels met spek en ei te nuttigen. Hun ontbijt.
Het is een heel ritueel. Nieuwe klanten komen binnen. Worden door de manager welkom geheten door luidkeels “Good Morning” te zingen. Bij je tafeltje krijg je een persoonlijke serveerster die al je wensen opneemt. Zij geeft jouw wensen door aan de manager. Deze dirigeert alle werkende koks middels een luidkeels zont te balken vanwat jij net besteld hebt. 5 Koks werken op hun eigen stukje Waffel House. Zo zijn er Kok-Toast. Kok-eitjes, Kok-Rösti, Kok-Wafels en een Kok voor de Koffie. Alles draait als een goed geoliede machine. Dit om zo snel en vakkundig mogelijk alle orders uit de keuken in de klanten te persen. En dit lukt. Het bewijs zit te wachten op de bankjes. De veeels te zware klandizie, die alweer toe zijn aan hun volgende mega shot koolhydraten. WELCOME!

De mooie route loopt gesmeerd en we komen aan op een prachtig stukje natuur onder de rook van New York. Dit park is druk. Alle mensen uit de buurt vieren hier hun familiedag. Hun Memorial Day. De ingang wordt bewaakt door parkwachters die alle komende mensen weg stuurt. Het park is vol. Geen vrije plek meer te vinden. Gelukkig hebben wij op de camping gereserveerd. Als enige in de rij wachtende mogen wij wel door. Heerlijk. Op onze plek nr. 13 aangekomen. Blijkt wederom dat 13 een geluksgetal is voor ons. Een prachtige plek. Aan het water. Eigen strandje. Lekker zonnetje. En de camper in de schaduw van de bomen. Hoe mooi kan je het treffen zo vlakbij een van de grootste steden van de wereld. Het is ons gelukt.

Camper staat. Dorien gaat gelijk met de jongens zwemmen. Ik ga eerst 5 km lopen. Lekker langs het strand naar de hoofdingang en terug. Ik loop langs de gezellige drukte op alle parkeerplaatsen en langs het strand. Een smeltkroes van culturen, mensen, kleuren, smaken, muziek en geuren. Prachtig wat een gezellige bedoeling. Deze route geeft me ook wat verkoeling van de bomen want het is dik 32C. Rustig loopje. Die m'n zintuigen heerlijk onderweg prikkelen. Loopje afsluiten met een duik in het meer en lekker aansluiten bij het zwemmen. Vervolgens stoeltje in de zon en dan helemaal niets. Lekker. Niets. Totdat we het vuurtje gaan aansteken lekker rust!

Het vuurtje gaat aan en ik sprokkel wat extra hout bij elkaar. Ik heb wat gasten zien vertrekken die haardhout achter laten bij hun vuurkorf. Alle picknick plekken hier in de US hebben hun eigen vuurplaats. En hier is de gewoonte dat als men hier gaat picknicken dat ze dan een vuurtje maken. Om op te BBQ-en, of marshmallows roosteren. Of gewoon voor de fun. Wij passen ons goed aan en willen ook vuur. Willen ook fun. Dus extra hout is welkom. Terwijl ik dit hout haal, nog geen 50m van onze camper vandaan, lopen er 4 reeën. Op het grasveld en eten van de boomblaadjes. 4 Reeën! Hier? Vlak onder de rook van New York! Meer reeën als in alle bossen hiervoor. Zal je zien, komen we hier ook nog een beer of beren tegen. Want ook hier moeten we tekenen voor een beren-gebied beleid. (Dus al het eten in de auto of in een kist). Dat wordt een spannende nacht!

We staan hier 2 nachten. Het is dus tijd voor opruimen. Tijd voor uitruimen. Tijd voor kliekjes. De kastjes en koelkast moet leeg. Laatste eetbare spulletjes worden bijeen gezocht. Vandaag eten we tortilla’s. Morgen de laatste BBQ. En overmorgen zien we wel. Morgen de grote schoonmaak. Woensdag de camper inleveren. Dan op naar Mark in de Brooklyn. Bij Mark hebben we via Airbnb een ruimte gehuurd en we hebben vandaag bevestigd dat we komen. New York: Yes we come!