Dag16-Paardrijden en Gatlinburg(Moonshinhine City)
Door: Kor
16 Mei 2015 | Verenigde Staten, Oconaluftee Indian Village
(16 mei, 2 juni)
Vandaag beginnen we waar we gisteren aan geëindigd zijn. Aan de picknick tafel. Maar nu met het ontbijt. Joep en Bink spelen alweer met hun eigen gemaakt speelgoed. Spelen alweer in de beek. Alweer in de bosjes. Heerlijke plek. Vandaag lekker rustig aan. Gisteren en eergisteren waren lange dagen. Lang en uitputtende dagen. Daarom vandaag lekker opladen.
Aan de picknick tafel nemen we alle opties door. Wat kunnen we doen. Wat willen we doen. En wat niet. Dorien komt met het voorstel paardrijden. Joep en Bink reageren gelijk “Jeehaa, paardrijden!” Dus het wordt paardrijden. Dat kan hier vlakbij. Andere kant van het park. Lekker op een knol het bos in. ‘Hobbel de bobbel daar komen we aan….’
We rijden met de camper naar de andere kant van het park. Het is niet zo ver. Maar we zijn moe. En als paardrijden niet kan, kunnen we verder rijden. Naar Gatlinburg, Tennessee. Klein dorpje vlakbij. Waar alle illegale gestookte drank (Moonshine) legaal gekocht kan worden. Legaal geproefd kan worden. Legaal …. alles wat je ermee wilt doen. Moonshine City!
We rijden eerst naar de paardenverhuurmevrouw. Het is 1015uur. Om 1030uur kunnen we in een groepje met begeleider op pad. Dat groepje zijn wij. Heerlijk. Privé ritje met ons gezin, allen op een paard, met navigatie. I love it! Horse trail riding bij Smoke Mont Riding Stable.
We krijgen uitleg hoe om te gaan met een paard. We passen de helmpjes (scheelt weer een paar handtekeningen op de toch al dikke stapel documenten, waar we vooraf al signerend doorheen moeten). En dan zijn we er klaar voor. Hebben de helmpjes op. Instructies gevolgd. Handtekeningen gezet.
Ons is uitgelegd wat we paardtechnisch wel en niet kunnen doen. Dan krijgen we een paard toebedeeld. Wordt de naam van het paard verteld. En wordt je verteld wat de kenmerken zijn van jouw paard. En wat de voor en wat de achterkant is. Altijd makkelijk.
We kunnen via een toeristvriendelijk opstapje op het paard stappen. Amerika is efficiënt ingesteld en wij hebben vakantie. Heerlijk. Paard wordt naast een bordes gezet en jij hoeft er alleen maar op te gaan zitten. En dit bijna in flow, deze acties. Tijdens het vakantieseizoen zal dit zeker zo zijn. Één flow afstappende toeristen aan de ene kant en aan de andere kant één flow met opstappende toeristen. Één trein van hobbelende paarden. Met aan aan het eind een BBQ met paardenvlees, dat zou pas efficiënter zijn. Maar daar mag je hier niet over praten. Paarden gaan niet dood. Ze verdwijnen. Waarheen? Who's Know's
Maar goed, een paarden polonaise door het bos is ons bespaard. Nu heerlijk genieten. Genieten van rust. Genieten van elkaar. Lucky us.
Geluk om in alle rust te genieten van deze ‘Horse trail’. We lopen achter onze gids aan. We volgen een route van een uur. Kost $30 p.p. Kunnen ook een route van 2,5 uur doen, á $75 p.p. Maar dat is niet handig. Om met Kids, die nog nooit eerder gereden hebben, dan gelijk 2,5 uur op pad te gaan. Dus we gaan een uur. Past ook beter in het vakantiebudget, maar dat terzijde. ‘Details, it's all about the details….’
We moeten lopen achter de gids aan. Waden door 2 riviertjes. Onder de weg door via een tunneltje. Dan de natuur in. Voor de paardenkenners onder ons is dit best al wat. Met je paard door water. Door een donker tunneltje. OK deze paarden kennen dit nu wel, kennen de drill. Maar ik ken vele paarden die dit ook kunnen. Maar als ze het moeten doen, niet willen. Deze willen wel. Sjokken relaxed door het water. Water met dikke keien. Water met een redelijke stroming. Dan een donkere tunneltje. Zie het voor je. Gids voorop, gevolgd door Bink, Joep, Dorien en ik er achteraan. Toch machtig om te zien! Dat die twee mannekes daar op zo’n grote knol zitten. Op die knol door een rivier gaan. Heerlijk!
Na de riviertjes en het tunneltje, brengt het ons in het buitengebied. Buiten in de natuur. Buiten in de rust. Zen! Dit houden we het volle uur vol. Heuveltje op. Heuveltje af. Relaxed over bospaadjes. Relaxed achter de gids aan. Totdat we weer bij het tunneltje aankomen. Weer door de riviertjes. Weer in het mensen gebied. Einde rust. Hello World.
Het was een heerlijke tocht. Niet hoogstaand paardrijden. Gewoon lekker blijven zitten waar je zit en “Enjoy the view”. Dit hebben we zeker gedaan. Volop. Lekker met de mannekes on horse trail. In de ‘vrije’ natuur. Op een paard. Prachtig! Om 1145uur staan we weer naast de camper. Hebben de handen gewassen en ruiken nog lekker naar paard. We stappen de camper in en gaan dan ook maar gelijk door naar Gatlinburg, naar Moonshine city. Deze circus act hebben we achter de rug. Zitten nu in de flow. Dus kom maar op met het vervolg. Moonshine city!
We gaan op pad. Het is een kleine 30 minuten sturen over een hele mooie weg. Een weg met vele parkings. Om te stoppen. Om van de mooie natuur te kunnen genieten. Om mooie trails te lopen. Om mooie uitkijken te bewonderen. Wij hoeven vandaag geen trails. Vandaag gaan we naar de ‘kermis’. Onderweg zien we nog wilde kalkoenen. Nog een paar herten. Zien prachtige natuur. Prachtige vergezichten. En dan gaat het van natuur over in een kermis. Ineens. Raar om te zien dat je vanuit niets ineens in deze heksenketel staat. Één file. Één polonaise. De stad is een groot gekkenhuis, waar bijna iedereen de hele dag aangeschoten rond loopt. Aangeschoten rondrijd. Aangeschoten wat dan ook... Een mile terug merk je niets. Een mile terug nog rust, nog natuur. En dan ineens zit je er middenin. Bijzonder. Onder welke steen zijn ze vandaan gekropen?
We vinden aan de andere kant van de stad een parking waar ook de RV past. Parkeren kost $5 staat op het bord. Hier gaan we heen. Maar we moeten $10 betalen?! Het is namelijk een RV. Ik probeer nog, dat staat niet op de prijslijst. Waarop de man rustig reageert, daar kan je draaien. Als het je lukt mag je een andere plek zoeken. Kortom, take it or leave it. Kort en duidelijk. Daar hou ik van. Weet je waar je aan toe bent. Dus ik tik $10 af. Te voet gaan we de stad in. Lopen dieper de Sodom en Gomorra in. Vele zaakjes met wat dan al niet voor koopwaar. Vele zaakjes met wapens. Vele zaakjes met T-shirts. Maar vooral vele zaakjes met eigen gestookte drank. In elke smaak. Maar slechts in een sterkte. Heule sterke! De kids blijven pedagogisch buiten wachten. Wij kijken binnen. Mogen een vingerhoedje van hun brouwsel proberen. De geur in de zaak verraad al niet veel goeds. Maar eenmaal het vingerhoedje, met de smaak van jou voorkeur, achterover geslagen. Dan begint het echte leven hier. Dan begint het circus. Wij proeven het. Wij snappen het. Dit is niets voor ons! Veel te lekker. Veels te zoet. Veels te ziek als je doorgaat. Mijn buurman komt proeven. Hij denkt daar heel anders over. Hij slaat zijn vingerhoed achterover. Zijn ogen gaan glinsteren. Hij pakt een barkruk. Gaat er voor zitten en vraagt “Can I try this one” en waarschijnlijk daarna “and this one”, en dan “and this one” totdat hij horizontaal de zaak verlaat. De zaak verlaat die hij nooit meer zal kunnen herinneren. Alleen het bonken in zijn hoofd zal hem bijstaan!
We lopen aan de linkerkant door de stad. Om vervolgens aan de rechterkant terug te lopen. Af en toe stoppen we even omdat zelfs wij verbaasd zijn van wat we zien. Verbaasd de gekte. Van ‘moet je dat zien’! Zo lopen we een steegje in waar een grote menigte zit te luisteren naar een groepje Moonshiners. Groepje die wat muziek en zang in elkaar hebben geknutseld. Niets bijzonder. Maar wat is bijzonder? Een kleine 60 senielen zitten in rijtjes aandachtig te luisteren. Zitten hier mee te klappen. Zitten mee te zingen. Zelfs twee bejaarden zijn aan het tap dansen! Is dit bijzonder? Is het seniel? Is het LOL? Waarschijnlijk zijn deze goep mensen na het ‘vingerhoedjeproeven’ blijven hangen. Blijven vingerhoedje proeven. Net zolang totdat hun grijze massa murw was, totdat hun grijze massa niet meer ingreep. Dacht van bekijk het maar. Deze stuurloze groep zit nu hier te joelen. Staan hier te dansen. Ongelofelijk! Wat een gekkenhuis, midden op de dag.
Wij lopen terug richting onze camper. We hebben het gezien. Houden het voor gezien. Willen weg. Weg uit deze circus. Terug naar de rust. Terug naar onze camping. We volgen dezelfde mooie route als de heenweg. En gelukkig, zo plots als je in deze gekte beland, ben je er ook weer plotsklaps uit. Zit je weer in de rust. Weer in de natuur. Kan je weer heerlijk genieten van de prachtige wereld!
Het is tijd voor het vuurtje. Bink mag vandaag vuur maken. Hij zoekt alle takjes bij elkaar. Maakt er een mooie stapel van. Ik haal de vuurstarter erbij. Een soort lampenolie alleen niet licht ontvlambaar. Kan je veilig de BBQ mee aansteken. Dus ook veilig kampvuurtjes, zonder dat het je pony van je kop wegschroeit (of erger). Bink doet het heel beheerst. Als de olie erop zit, gaat hij uit de wind zitten. Hurkt. Steekt voorzichtig het kampvuurtje aan. Vuur. Gezelligheid. Zalig! Heeft Bink lekker stoer, zelf gedaan! De jongens spelen verder totdat de BBQ warm is. Wij relaxen verder totdat de BBQ warm is. Relaxen verder onze vakantie!
Vandaag beginnen we waar we gisteren aan geëindigd zijn. Aan de picknick tafel. Maar nu met het ontbijt. Joep en Bink spelen alweer met hun eigen gemaakt speelgoed. Spelen alweer in de beek. Alweer in de bosjes. Heerlijke plek. Vandaag lekker rustig aan. Gisteren en eergisteren waren lange dagen. Lang en uitputtende dagen. Daarom vandaag lekker opladen.
Aan de picknick tafel nemen we alle opties door. Wat kunnen we doen. Wat willen we doen. En wat niet. Dorien komt met het voorstel paardrijden. Joep en Bink reageren gelijk “Jeehaa, paardrijden!” Dus het wordt paardrijden. Dat kan hier vlakbij. Andere kant van het park. Lekker op een knol het bos in. ‘Hobbel de bobbel daar komen we aan….’
We rijden met de camper naar de andere kant van het park. Het is niet zo ver. Maar we zijn moe. En als paardrijden niet kan, kunnen we verder rijden. Naar Gatlinburg, Tennessee. Klein dorpje vlakbij. Waar alle illegale gestookte drank (Moonshine) legaal gekocht kan worden. Legaal geproefd kan worden. Legaal …. alles wat je ermee wilt doen. Moonshine City!
We rijden eerst naar de paardenverhuurmevrouw. Het is 1015uur. Om 1030uur kunnen we in een groepje met begeleider op pad. Dat groepje zijn wij. Heerlijk. Privé ritje met ons gezin, allen op een paard, met navigatie. I love it! Horse trail riding bij Smoke Mont Riding Stable.
We krijgen uitleg hoe om te gaan met een paard. We passen de helmpjes (scheelt weer een paar handtekeningen op de toch al dikke stapel documenten, waar we vooraf al signerend doorheen moeten). En dan zijn we er klaar voor. Hebben de helmpjes op. Instructies gevolgd. Handtekeningen gezet.
Ons is uitgelegd wat we paardtechnisch wel en niet kunnen doen. Dan krijgen we een paard toebedeeld. Wordt de naam van het paard verteld. En wordt je verteld wat de kenmerken zijn van jouw paard. En wat de voor en wat de achterkant is. Altijd makkelijk.
We kunnen via een toeristvriendelijk opstapje op het paard stappen. Amerika is efficiënt ingesteld en wij hebben vakantie. Heerlijk. Paard wordt naast een bordes gezet en jij hoeft er alleen maar op te gaan zitten. En dit bijna in flow, deze acties. Tijdens het vakantieseizoen zal dit zeker zo zijn. Één flow afstappende toeristen aan de ene kant en aan de andere kant één flow met opstappende toeristen. Één trein van hobbelende paarden. Met aan aan het eind een BBQ met paardenvlees, dat zou pas efficiënter zijn. Maar daar mag je hier niet over praten. Paarden gaan niet dood. Ze verdwijnen. Waarheen? Who's Know's
Maar goed, een paarden polonaise door het bos is ons bespaard. Nu heerlijk genieten. Genieten van rust. Genieten van elkaar. Lucky us.
Geluk om in alle rust te genieten van deze ‘Horse trail’. We lopen achter onze gids aan. We volgen een route van een uur. Kost $30 p.p. Kunnen ook een route van 2,5 uur doen, á $75 p.p. Maar dat is niet handig. Om met Kids, die nog nooit eerder gereden hebben, dan gelijk 2,5 uur op pad te gaan. Dus we gaan een uur. Past ook beter in het vakantiebudget, maar dat terzijde. ‘Details, it's all about the details….’
We moeten lopen achter de gids aan. Waden door 2 riviertjes. Onder de weg door via een tunneltje. Dan de natuur in. Voor de paardenkenners onder ons is dit best al wat. Met je paard door water. Door een donker tunneltje. OK deze paarden kennen dit nu wel, kennen de drill. Maar ik ken vele paarden die dit ook kunnen. Maar als ze het moeten doen, niet willen. Deze willen wel. Sjokken relaxed door het water. Water met dikke keien. Water met een redelijke stroming. Dan een donkere tunneltje. Zie het voor je. Gids voorop, gevolgd door Bink, Joep, Dorien en ik er achteraan. Toch machtig om te zien! Dat die twee mannekes daar op zo’n grote knol zitten. Op die knol door een rivier gaan. Heerlijk!
Na de riviertjes en het tunneltje, brengt het ons in het buitengebied. Buiten in de natuur. Buiten in de rust. Zen! Dit houden we het volle uur vol. Heuveltje op. Heuveltje af. Relaxed over bospaadjes. Relaxed achter de gids aan. Totdat we weer bij het tunneltje aankomen. Weer door de riviertjes. Weer in het mensen gebied. Einde rust. Hello World.
Het was een heerlijke tocht. Niet hoogstaand paardrijden. Gewoon lekker blijven zitten waar je zit en “Enjoy the view”. Dit hebben we zeker gedaan. Volop. Lekker met de mannekes on horse trail. In de ‘vrije’ natuur. Op een paard. Prachtig! Om 1145uur staan we weer naast de camper. Hebben de handen gewassen en ruiken nog lekker naar paard. We stappen de camper in en gaan dan ook maar gelijk door naar Gatlinburg, naar Moonshine city. Deze circus act hebben we achter de rug. Zitten nu in de flow. Dus kom maar op met het vervolg. Moonshine city!
We gaan op pad. Het is een kleine 30 minuten sturen over een hele mooie weg. Een weg met vele parkings. Om te stoppen. Om van de mooie natuur te kunnen genieten. Om mooie trails te lopen. Om mooie uitkijken te bewonderen. Wij hoeven vandaag geen trails. Vandaag gaan we naar de ‘kermis’. Onderweg zien we nog wilde kalkoenen. Nog een paar herten. Zien prachtige natuur. Prachtige vergezichten. En dan gaat het van natuur over in een kermis. Ineens. Raar om te zien dat je vanuit niets ineens in deze heksenketel staat. Één file. Één polonaise. De stad is een groot gekkenhuis, waar bijna iedereen de hele dag aangeschoten rond loopt. Aangeschoten rondrijd. Aangeschoten wat dan ook... Een mile terug merk je niets. Een mile terug nog rust, nog natuur. En dan ineens zit je er middenin. Bijzonder. Onder welke steen zijn ze vandaan gekropen?
We vinden aan de andere kant van de stad een parking waar ook de RV past. Parkeren kost $5 staat op het bord. Hier gaan we heen. Maar we moeten $10 betalen?! Het is namelijk een RV. Ik probeer nog, dat staat niet op de prijslijst. Waarop de man rustig reageert, daar kan je draaien. Als het je lukt mag je een andere plek zoeken. Kortom, take it or leave it. Kort en duidelijk. Daar hou ik van. Weet je waar je aan toe bent. Dus ik tik $10 af. Te voet gaan we de stad in. Lopen dieper de Sodom en Gomorra in. Vele zaakjes met wat dan al niet voor koopwaar. Vele zaakjes met wapens. Vele zaakjes met T-shirts. Maar vooral vele zaakjes met eigen gestookte drank. In elke smaak. Maar slechts in een sterkte. Heule sterke! De kids blijven pedagogisch buiten wachten. Wij kijken binnen. Mogen een vingerhoedje van hun brouwsel proberen. De geur in de zaak verraad al niet veel goeds. Maar eenmaal het vingerhoedje, met de smaak van jou voorkeur, achterover geslagen. Dan begint het echte leven hier. Dan begint het circus. Wij proeven het. Wij snappen het. Dit is niets voor ons! Veel te lekker. Veels te zoet. Veels te ziek als je doorgaat. Mijn buurman komt proeven. Hij denkt daar heel anders over. Hij slaat zijn vingerhoed achterover. Zijn ogen gaan glinsteren. Hij pakt een barkruk. Gaat er voor zitten en vraagt “Can I try this one” en waarschijnlijk daarna “and this one”, en dan “and this one” totdat hij horizontaal de zaak verlaat. De zaak verlaat die hij nooit meer zal kunnen herinneren. Alleen het bonken in zijn hoofd zal hem bijstaan!
We lopen aan de linkerkant door de stad. Om vervolgens aan de rechterkant terug te lopen. Af en toe stoppen we even omdat zelfs wij verbaasd zijn van wat we zien. Verbaasd de gekte. Van ‘moet je dat zien’! Zo lopen we een steegje in waar een grote menigte zit te luisteren naar een groepje Moonshiners. Groepje die wat muziek en zang in elkaar hebben geknutseld. Niets bijzonder. Maar wat is bijzonder? Een kleine 60 senielen zitten in rijtjes aandachtig te luisteren. Zitten hier mee te klappen. Zitten mee te zingen. Zelfs twee bejaarden zijn aan het tap dansen! Is dit bijzonder? Is het seniel? Is het LOL? Waarschijnlijk zijn deze goep mensen na het ‘vingerhoedjeproeven’ blijven hangen. Blijven vingerhoedje proeven. Net zolang totdat hun grijze massa murw was, totdat hun grijze massa niet meer ingreep. Dacht van bekijk het maar. Deze stuurloze groep zit nu hier te joelen. Staan hier te dansen. Ongelofelijk! Wat een gekkenhuis, midden op de dag.
Wij lopen terug richting onze camper. We hebben het gezien. Houden het voor gezien. Willen weg. Weg uit deze circus. Terug naar de rust. Terug naar onze camping. We volgen dezelfde mooie route als de heenweg. En gelukkig, zo plots als je in deze gekte beland, ben je er ook weer plotsklaps uit. Zit je weer in de rust. Weer in de natuur. Kan je weer heerlijk genieten van de prachtige wereld!
Het is tijd voor het vuurtje. Bink mag vandaag vuur maken. Hij zoekt alle takjes bij elkaar. Maakt er een mooie stapel van. Ik haal de vuurstarter erbij. Een soort lampenolie alleen niet licht ontvlambaar. Kan je veilig de BBQ mee aansteken. Dus ook veilig kampvuurtjes, zonder dat het je pony van je kop wegschroeit (of erger). Bink doet het heel beheerst. Als de olie erop zit, gaat hij uit de wind zitten. Hurkt. Steekt voorzichtig het kampvuurtje aan. Vuur. Gezelligheid. Zalig! Heeft Bink lekker stoer, zelf gedaan! De jongens spelen verder totdat de BBQ warm is. Wij relaxen verder totdat de BBQ warm is. Relaxen verder onze vakantie!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
