Dag 17 - Reisdag Cherokee - Rocky Knob Campgound

(17 mei, 3 juni)
We verlaten Cherokee. Op naar Shenandoah National Park. Op naar Rocky Knob Campground, liggend aan de Blue Ridge Parkway. Prachtig stukje back to nature en dat voor $16 per nacht.

Cherokee verlaten we in de mist. In de motregen. Dus een perfecte dag om te vertrekken, om te reizen. We pakken snel de grote weg weer op. Verlaten de Blue Ridge Parkway om deze later weer op te pakken. Het mooie van deze scenic weg is dat deze op vele punten kruist met een Interstate of een Highway. Zo kan men kiezen om tijdelijk de scenic weg te verlaten en snel naar een ander punt te reizen. Om dan weer de scenic route op te pakken. Zo kan het. Zo doen we het.
Onderweg ook nog kultuur opsnuiven. Gaan we bij een oude watermolen langs. Mabry Mill. Lekker touristisch. Wat historie aanschouwen. Het is een mooi stukje Amerikaans gilde werk. Goed gecultiveerd. Dat kan men hier komen bekijken. Een mooie oude watermolen. Waar men graan maalde, waar men hout kon zagen. Het water naar de molen werd er naartoe geleidt via houten kanaaltjes. om zo de molen aan te drijven.
De zon is ook gelukkig weer bij ons. Mist en regen was slechts van korte duur. Alleen in Great Smokey Mountains National Park. In de bergen en het bos. Dat hebben we verlaten. En daarmee hebben we ook de regen en mist achter ons gelaten. Bij deze molen is ook een restaurantje. Deze heeft het druk. Alle tafeltjes zijn bezet. Wij willen een tafeltje buiten. Het is stralend weer. Maar hier buiten hebben ze geen terras. Trouwens terras is hier in Amerika zowiezo niet echt hun ding. Als mensen willen zitten, zitten ze binnen. Een terras is hier wat bijzonders. Net als de beren. Kom je ook niet vaak tegen.

Dus we besluiten niet te wachten op een vrije tafel binnen, maar om door te rijden. Door naar onze volgende campground. Dat wordt de Rocky Knob Camground. Dus we sturen hiervoor de Blue Rigde Parkway weer op. Pakken de scenic route weer op. Met deze mooie weg betreden we ook de wereld van bos. De wereld van bergen. De wereld van mist en regen. Bijzonder om te zien hoe bepalend de locatie is op het weer. Beneden, buiten de natuur is het stralend weer. Hierboven, in de natuur is het mist en regen. Das jammer. We bezoeken het visitor center. Dan vervolgen we de Blue Ridge Parkway naar onze Campground. The Rocky Knob. Dit is een campground midden in de natuur. Verder niets bijzonders. Mooie tussenstop. Wel sputtert het nog een beetje. De kids zitten al aan de chips en fris. Dorien wil een biertje. Maar die wil ik nog even laten staan. Laten staan om een stukje te lopen. Het miezert dan wel wat. Maar regent niet. Dus twijfel, twijfel, toch snel maar een kort stukje lopen. Het korte stukje was of niet kort genoeg of te vroeg gestart. Want van de 1900m die ik ga lopen. Begint het na 200m te hozen. Dikke druppels wat op hagelstenen lijkt. Het overspoelt mij. Ik moet ruim 80 meters omhoog. Geleidelijk omhoog, maar wel continue. In het natte gladde gras omhoog. Dus straks ook weer omlaag. Glad, nat en continue omlaag. Ik klim hier omhoog omdat je dan in een korte loop relatief veel traint. Ik wil hier ook omhoog om wat van het uitzicht zien, boven op de heuvel. Ik loop door tot ik boven ben. Heb een relatief, tussen de regen en de mist, mooi uitzicht. Het regent nog steeds dus ik haast me weer omlaag. Weer richting de camper. Richting de douche om alle modder, klei en koeien vlaaien of zeg het maar van me af te douchen. Ondanks, wat vaak zo is, de regen een hele lekkere loop. Wat het allerlekkerste is na zo’n loopje, is de douche. Heerlijk. Lekker loopje. Naar blijkt heb ook nog een spelletje ‘Vakantieklets’ gemist. Dan helemaal weer proper en stopt de regen. Het is zelfs nog een mooie avond geworden. Mhh. Alles weten maakt niet gelukkig zegt men. Nou daar heb ik hele andere ideeën over….

Ik ga met Joep en Bink de camping verkennen. Wild spotten. Het is laag seizoen, hierdoor is een groot gedeelte van de camping afgesloten. Hier gaan we wandelen. We vinden mooie plekjes. Mooie grasveldjes. Mooie rustpunten. Maar geen wild.
Later gaan we nog een keer met zijn allen wandelen. Om nogmaals wild te spotten. Om Dorien de camping te laten zien. Joep en Bink kunnen niet meer rustig zijn. Springen wat in het rond en voeren wilde capriolen uit. Wild spotten is hiermee uitgesloten. Het lukt Joep echter wel tijdens zijn wilde ‘moves’ om boven op een rode salamander te gaan staan. Hij ziet dit en springt van schrik een meter de lucht in. Ahhhggg, wat is dat, hij is toch niet dood. Nou dood is het niet maar daar is dan ook alles mee gezegd. Knap, om op zo’n groot stuk natuur één zeldzame, fel rood gekleurde salamander tegen te komen en deze onder je voeten te pletten. Heel bijzonder. Het is Joep gelukt. Deze salamander was dubbel zeldzaam. Want dit is al het ‘wild’ wat we vandaag te zien hebben gekregen.